ODDECH SANGUMY. PAPUA NOWA GWINEA. Opowieści o kulturze, czarach i przygodach.

❗Wstęp na wydarzenie po zakupie, przy wejściu kuponu Południka wymiennego na napój na barze w cenie 15zł.❗

Papua Nowa Gwinea to najbardziej różnorodne biologicznie i kulturowo państwo świata (850 odrębnych języków, między 600 a 1000 plemion, trzeci las deszczowy świata, w którym ogromna część fauny i flory jest endemiczna), a jednocześnie kraj pełen kontrastów i zmian zachodzących w zawrotnym tempie, które odciskają swoje piętno na kulturze i na przyrodzie. Nasza trzymiesięczna wyprawa, miała na celu zbadanie stopnia zachowania rdzennej kultury, tradycyjnych wierzeń, w tym tych dotyczących czarostwa, stan środowiska naturalnego oraz uchwycenie codziennego życia ludzi i ich najważniejszych problemów. Chcieliśmy nie tylko zobaczyć, a poznać i zrozumieć.
Udało nam się dotrzeć do miejsc, do których nie docierają turyści. Zostaliśmy przyjęci do klanów na Wyspach Trobrianda. Braliśmy udział w rytuałach, ceremoniach, ucztach pogrzebowych. Pokonaliśmy w sumie 700 km pieszo w trudnym terenie. Wędrowaliśmy przez lasy deszczowe, odkrywaliśmy jaskinie, płynęliśmy na bezludne wyspy. Zdobyliśmy dwa szczyty: Mt Wilhelm, najwyższą górę Południowego Pacyfiku i Mt Giluwe, najwyższy wulkan Oceanii z Korony Wulkanów Ziemi.
Podziwialiśmy maski plemion prowincji Gulf oraz plemienia Bargam i ludności Garus. Obserwowaliśmy wschody i zachody słońca na Morzu Salomona, Bismarcka i Koralowym i rajskie ptaki. Odwiedzaliśmy wioski czarownic i poławiaczy rekinów. Rozmawialiśmy o zaniku kultury i braku ochrony dziedzictwa. O wycince puszczy i dewastacji środowiska. O piratach, kanibalistycznych kultach, wierzeniach, mitach, duchach przodków. Tropiliśmy ślady sangumy (czarnej magii), co było przewrotne, bo to raczej ona zdawała się podążać za nami – jej obecność czuliśmy na plecach podczas całej podróży.

Anka Sidor i Bartek Przepiórkowski. Podróżnicy, pasjonaci, miłośnicy lasów deszczowych. Razem tworzą popularnonaukowy blog o krajach Amazonii i Oceanii „Burza w Tropikach”, którego celem jest szerzenie świadomości i uwrażliwianie na problemy ginącej przyrody i kultury, promowanie różnorodności. Anka jest dodatkowo badaczem kultur rdzennych, ich tradycji i wierzeń, w trakcie doktoratu z obszaru praw człowieka.