Andyjskie drogi i bezdroża – Peru 2022

W 2022 roku diametralnie zmieniłem kierunek podróży – odwróciłem się o 180 stopni i poleciałem na ZACHÓD. Do tej pory byłem przekonany, że moim domem jest WSCHÓD. Ale myliłem się – ZACHÓD też jest ok. Nawet bardzo OK…

Długo broniłem się przed wyjazdem do Ameryki Południowej. Bałem się, najnormalniej w świecie odczuwałem strach, ale nie taki, który odczuwa się przed zwykłą podróżą – że mnie zabiją, zgwałcą, pobiją, porwą, obrabują lub wciągną do jakiejś sekty i będę chodził przez resztę życia po mieszkaniach pytając „czy zaprosiłeś już do swego serca Jezusa…” itd.

Ja bałem się, że pojadę do Ameryki Południowej i zakocham się w niej tak mocno jak w Kaukazie, w Persji, w Azji Centralnej, że już nie będę chciał jeździć na inne wyjazdy, tylko będę kombinował jak uciułać kasę na bilety za Ocean i wracać tam. I nie pomyliłem się…

Przygodę z Ameryką Południową zacząłem od Peru. Pierwszy raz poleciałem w kwietniu na rekonesans – 5 tygodni. Chciałem rozejrzeć się i poszukać pomysłów do moich konnych wypraw. A przede wszystkim sprawdzić, czy realny jest jeden z moich pomysłów od lat wiercących mi dziurę w mózgu…
Udało się, odkryłem bardzo ciekawe miejsca, namówiłem lokalnych kowbojów (morochuccos) do współpracy i wróciłem tam w październiku na dłużej, na 2 miesiące. Ale to jest dopiero początek, bo chcę wracać jak najczęściej. Peru zauroczyło mnie.

Włóczyłem się po miejscach rzadko odwiedzanych przez turystów, nie byłem w Machu Picchu, nie spałem w hotelu na wyspach Uros (Titicaca), omijałem główne atrakcje. Zamiast tego konno odkrywałem piękno regionu Pampa Cangallo, przemierzałem samochodem setki kilometrów drogami i bezdrożami Andów i Panamericany, żyłem blisko ludzi – śpiąc w normalnych dzielnicach, tanich hostelach, jadając w lokalnych knajpach na bazarach.

Chciałem zobaczyć zwyczajne prawdziwe Peru. Takie Peru postaram się Wam pokazać …

Jacek Jasiński – nieszablonowe wyprawy konne Polska, Europa, Świat … www.nomadiclife.eu